24 Kasıma günler kalmıştı,
öğretmenleri bir heyecan sarmıştı ki
ama nasıl bir heyecan?
öğrencileri de sarmıştı bu heyecan
hem de daha çok:
ne alayım ne almalıyım diye,
günlerce düşünüyordu öğrenciler.
günlerce yoruluyordu
burak da bunlardan biriydi
bunlardan bir farkı vardı yalnız
o daha çok seviyordu öğretmenini
üstelik o fakirdi o çaresizdi
hediye olarak güzel şeyler düşünüyordu
alamayacağını bile bile
diğer arkadaşları güzel şeyler alacaktı
hatta bazıları almıştı da
burak bir çare buldu nihayet
kimse sormaz zaten ne aldığımı
sorarlarsa da hediyenin sevgi olduğunu
sevgiyi de her gün yaşattığımı söyleyeceğim
beklenen gün geldi artık
herkesin elinde hediyesi var
herkes hediye vermek için sabırsızlanıyor
burak da her gün ki gibi
yine heyecanlı
yine sevgisi büyük
arkadaşları hediyelerini verirler
ve ona sorarlar sen vemiyecek misin diye
burak ben hediye alamadım diye
“sevgi yeter”
üstelik hediye sevgi belirttir
ben zaten seviyorum hediye alamasam da
ve asıl önemli olan cevap
öğretmenden gelir, fedakar öğretmenden
hem de şartsız bir cevap
“SEVGİ YETER”
Halil ERDEM
